"ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ,ΜΑΛΑΚΑ!"
Και μετά πλακώνουν οι λογαριασμοί."Ξεχρέωνε μαλακα!", σου φωνάζει ένα μικρό ανθρωπάκι μέσα σου ενώ σου πιάνει τα μάγουλα με μανταλάκια σε ενα μόνιμο χαμόγελο.Και χαμογελώντας ξαναρχίζεις τις υπερωρίες,τις αυπνίες,τις πουτάνες τις διαδρομές μέσα στην κίνηση,κι αν είσαι γυναίκα και το ξεσκάτισμα του μωρού με το 'να και το ανακάτεμα της σούπας με το άλλο.Και καμιά πιπούλα με το στόμα,να μη μένει κι αυτο αχρησιμοποιητο.
Ξαναρχίζουν τα σιχτιριάσματα στο πρωινό τραπέζι,οι πονοκέφαλοι και η διαρκής κόπωση,το στριμωξίδι στο μετρό,οι βραδινές έξοδοι στα μπουζούκια κάθε Σαββατοκύριακο.Όχι τίποτ' άλλο,αλλά αν δεν χρωστάς τη μάνα σου και δεν έχεις σακάκι επίχρυσο καλύτερα να αυτοκτονήσεις πρίν σου κλέισουν συγγενείς και φίλοι την πόρτα στα μούτρα.
Και καμιά φορά σκέφτεσαι,όταν σε έχουν όλοι τους εκνευρίσει: "σ΄αυτόν τον γαμημένο κόσμο θα ζήσουν τα παιδιά μου?"Κοινοτυπίες σού λέω μαλάκα μου τόση ώρα.Αλλά είμαι το παιδί σου και δε μου αρέσει καθόλου αυτή η μαλακία που μου μαγειρεύεις.
Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου